Δευτέρα 28 Φεβρουαρίου 2011

Βάρη.

Βαδίζεις σε ένα δρόμο που δεν έχει πίσω,μόνο μπρος, ούτε κακό και καλό. Μόνο ευθεία.
Το μόνο πράγμα για το οποίο είσαι σίγουρος είναι τα όπλα που κουβαλάς. Ξέρεις ότι θα σου χρειαστούν και θα είναι αποτελεσματικά. Δεν είσαι σίγουρος για τα επιπλέον βάρη, αυτά που είναι απαραίτητα, θα σε κρατήσουν εν ζωή , όμως είναι βάρη. Προσπαθείς να υπολογίσεις ακριβώς πόσα θα σου χρειαστούν για να μην επιβαρύνεσαι στη διαδρομή σου με επιπλέον. Δεν μπορείς να είσαι όμως σίγουρος.
Οι επιλογές σου είναι δυο: Αφαιρείς αρκετά με τον κίνδυνο να ξεμείνεις από ''καύσιμα'' ή αφαιρείς λίγα με την πιθανότητα να μην αντέξεις να φθάσεις στο τέλος της διαδρομής. Και στις δυο περιπτώσεις μπορεί να βγάλεις τη διαδρομή μπορεί όμως και να μη τη βγάλεις. Φυσικα είναι προτιμότερο να ευχαριστηθείς τη διαδρομή. Όμως μη ξεχνάς την ευχαρίστηση ΄που θα έχεις όταν φθάσεις στην κορυφή. Οπότε είναι δίλημμα πάλι. Εκεί που ήσουν έτοιμος να συνεχίσεις με επιπλέον φορτίο ξανασκέφτεσαι πως ίσως αντέξεις και χωρίς σακίδιο.

Υπάρχουν άνθρωποι που φοβούνται το ρίσκο και βαδίζουν χωρίς σακίδιο. Νομίζουν πως έτσι θα φθάσουν στο τέλος της διαδρομής τους και θα είναι νικητές.
Υπάρχει και αυτή η μερίδα ανθρώπων που δεν αφήνουν αυτούς που αγαπούν αλλά τους κουβαλούν μαζί τους όσο μεγάλη και αν είναι η διαδρομή. Υποφέρουν τα πάντα για να αντέξουν και να βγουν νικητές.
Ο μεγαλύτερος νικητής ξέρεις ποιος είναι τελικά;
Εκείνος που έβγαλε τη διαδρομή με φορτίο. Γιατί θα έχει πάντα κάποιον δίπλα του να τον στηρίζει, ενώ ό πρώτος εκτός από δειλός δεν θα έχει κανέναν άλλο πέρα από τον εαυτό του. Και η μοναξιά αγαπητέ μου φίλε μπορεί να γίνει ο χειρότερος σου εχθρός.


''Στη μοναχικότητα ο άνθρωπος μπορεί να αποκτήσει τα πάντα, εκτός από χαρακτήρα-Σταντάλ''