Μην το διαβάσεις.

Δεν σου γράφω πια. Κι η καρδιά μου ακόμα πονάει.

Θα προχωράμε μαζί είχες πει. Μα το όνειρο πάει.

Δε ξέρω τι κάνεις, μάλλον είσαι καλά.

Αλλά κάτι τέτοιες νύχτες με πιάνει. Θυμάμαι τη φωνή, το βλέμμα, πως με αποκαλούσες.

Δύσκολο να ταιριάξεις τόσο πολύ με έναν άνθρωπο.

Έφυγες πια. Δε σε ακολούθησα.

Τώρα έμειναν μόνο οι φωτογραφίες, οι αναμνήσεις, και μια...ρωγμή.

Δε πειράζει. Να είσαι καλά.