Με αφορμή ένα hashtag στο twitter #nostalgia με βασανίζει εδώ και μέρες το τι τελικά αποτελεί πραγματική νοσταλγία;
Προσωπικά δε μπορώ να χωρέσω κάτι που νοσταλγώ σε 140 χαρακτήρες μόνο, πρέπει να το πετσοκόψω τόσο πολύ που χάνει την πραγματική αξία του.
Νοσταλγία είναι κάτι όμορφο και μοναδικό για εκείνη τη συγκεκριμένη στιγμή που συμβαίνει. Αν ο χρόνος, ο τόπος και εκείνος ήταν διαφορετικός, δεν θα αποτελούσε νοσταλγία.
Νοσταλγία θα μπορούσαν να ήταν οι στιγμές με τις φίλες, τα ξενύχτια, τα αγόρια, οι τρέλες, τότε.
Όμως όταν έρχεται στο νου η αγκαλιά και το άγγιγμα της ανάσας του στο λαιμό καθώς σε σφίγγει με τα δυο του χέρια τότε...τι από τα δυο αποτελεί μεγαλύτερη νοσταλγία;
Μάλλον το δεύτερο. Ίσως επειδή δεν μπορεί ο καθένας να σε κάνει να νοσταλγήσεις την αγκαλιά του έστω και αν τη στερηθείς για ελάχιστο.
Εξάλλου η λέξη από μόνη της εμπεριέχει μια ρομαντική βαθύτερη έννοια που την κάνει ξεχωριστή. Νοσταλγία είναι οι όμορφες στιγμές που θέλεις να επαναληφθούν, αλλά στιγμές με νόημα. Εσύ όμως διαλέγεις ποιες είναι αυτές. Φρόντισε λοιπόν να αξίζουν την επανάληψη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου